¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇPIT PARION ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇgleda av å hauste. For Fruktdugnad er det viktig å nå ut til både barnehagar, folk med frukt i hagane, frivillige som vil stille opp i prosjektet, og skular som kan nytte seg av det. No ynskjer Jennifer og resten av gjengen i Fruktdugnad å utvikle seg til ei bedrift med eige fruktpresseri som både produserer saft og stimulerer til at folk brukar frukta.  Kva er ditt tips til barnehagar som vil starte eit fruktprosjekt?  Mange barnehagar har fruktre sjølve eller familiar med frukt heime. Ein eldre nabo som bur åleine, kan også setje pris på hjelp og bli veldig glad for besøk. Spør ein butikk etter fruktøskjer, du kan gje vekk frukta til gode formål, eller du kan selje ho. Epleplukkarar som ein fester på kosteskaft, kjøper ein billig, sjekk om det er lokale frukthaustingsprosjekt eller ei lokal bedrift ein kan samarbeide med om utstyr. Det finst ofte mykje solbær, nyper og bringebær på offentlege stader, som kan haustast og bli til syltetøy. Les meir om prosjektet på fruktdugnad.no LESARAR TRENG GODE BØKER  OG OMVENDT Nynorske barnebøker held fram med å halda høg kvalitet. Det siste året har mellom anna gjeve oss perla Jakob og Neikob  Tjuven slår tilbake av Kari Stai, ei flott biletbok som vann både Kritikarprisen og Brageprisen. Andre godbitar frå året som gjekk, er Anna R. Folkestad sine herlege bøker (og appar) variera stort kva dei kjenner til og kan tilby av nynorske biletbøker. Eg kjenner barnehagetilsette som rett og slett har fått melding frå det lokale biblioteket sitt om at det ikkje finst særleg mange nynorske biletbøker. Når dotter mi, mellom anna som eit resultat av at eg har fått meldareksem- plar av dei fleste nynorske barnebøkene som har kome ut dei siste to åra, har over sytti nynorske biletbøker i hylla si, so skulle ein tru at ein og annan nynorsk tittel skulle ha funne vegen fram til biblioteket og? Det er tydeleg at noko må gjerast. Kan henda det er på tide at barnehageeigarane går saman for å finna ein måte å tryggja at borna får gode møte med den nynorske litteraturen? Kvifor ikkje tilby ein standard bokpakke til barnehagane, med dei beste nye nynorskbøkene? Bøkene finst, og dei potensielle lesarane ¸ˇom dei to pingvinane Unni og Gunni, enkle bøker som byggjer opp eit sjarme- rande, særprega visuelt univers. Eit anna særprega visuelt univers finn me i Elin Grimstad si Månen som ville lyse som ei sol, ei poetisk bok der illustrasjonane er laga ved hjelp av hundrevis av utklipte papirbitar. Desse tre titlane er berre nokre smakebitar, for i fjor kom det ut kring tjue nye, ny- norske biletbøker. Storpar- ten av utgjevingane var av det eg vil kalla særs høg kvalitet, bøker med flotte illustrasjonar og gode forteljingar som både borna og dei vaksne liker. ARILD TORVUND OLSEN ER ADMINISTRASJONS- og KOMMUNIKASJONSKONSULENT På NYNORSKSENTERET ¸ˇMen det hjelper lite med gode bøker dersom desse gode bøkene ikkje når fram til dei som skal formidla dei til borna. Barnehagetilsette kan lett få inntrykk av at det ikkje finst nynorske titlar, dersom dei tek seg ein tur i ein vanleg norsk bokhandel. Jamvel i norske bibliotek kan det er mange. No må det gjerast ein ekstra innsats for å føra lesar og bok saman. ¸ˇ¸ˇK standard bokpakke til barnehagane, med dei beste nye nynorskbøkene? Kvifor ikkje tilby ein ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇ¸ˇO Dette er ei varm og jordnær historie om Olava og bestefar. Olava er sju år og oppkalla etter bestefar Olav, som lærer henne å køyre traktor. Han har også lært henne at havet er salt, at traktoren har hestekrefter, og at namnet hennar tyder etterkommar. Lajord teiknar trygge rammer rundt eit tun der Olava bur saman med familien sin i det eine huset og bestefar og bestemor i det andre. Dei er besteforeldre av den gamle sorten. Medan bestemor lagar kålstuing, kjem bestefar inn til middag, klokka halv tre kvar dag. Olava og bestefar har sin eigen stein, ein ekte favorittstad der dei kan snakke om alt. Men så skjer det som er så trist. Bestefar blir sjuk og døyr. Lajord bruker naturen aktivt i illustrasjonane og lar vinteren kome når bestefaren døyr. Det er eit klassisk grep, men det fungerer også for dei minste lesarane. Død og sorg er vanskelege tema, men Lajord klarer å gjere dei kvardagslege og nære. Ho skildrar døden utan å pakke han inn, men også utan å gjere han farleg. Mange har i dag eit distansert forhold til døden, i denne boka er det til og med utsyning med open kiste  noko som ikkje er så vanleg lenger. Teikningane av Line Halsnes er vare og nære, dei også, og klarer å bygge opp under historia. Judith Sørhus Litlehamar OL L A AV V A AO O G G ¸ˇBESTEFAR Av: Marit Heier Lajord og Line Halsnes Samlaget 2013 ¸ˇ¸ˇ¸ˇBOKMELDING fbaargang2013 fbseksjonKIR